Ik ging steeds meer zien
dat Jezus de weg en het leven is

Ik ben nu ontspannen en gelukkig. Ik weet dat Jezus een goed plan voor mijn leven heeft. Ik maak mij geen zorgen meer want ik ben in goede handen.

Ik ben geboren in Teheran, Iran, in een religieuze moslim familie. Mijn vader is het meest religieus. Hij vindt bijvoorbeeld dat meisjes en vrouwen thuis moeten blijven. Na de middelbare school wilde ik graag studeren, maar mijn vader stond dat niet toe. Hij was bang dat ik op de universiteit slechte dingen zou leren. Hij wilde ook dat ik ging trouwen en toen ik 22 jaar was heeft hij een man voor mij uitgezocht. Ik zei: “Ik ken hem helemaal niet.” Omdat onze families elkaar kenden en zijn familie een goede economische positie had en het ook een hele religieuze familie was, had mijn vader hem voor mij uitgekozen. Thuis hielden zij vaak religieuze plechtigheden en toen ik 16 of 17 jaar was gingen mijn moeder en ik daar altijd naar toe om te helpen.
Tijdens deze plechtigheden merkte ik geleidelijk aan allerlei dingen waar ik niet blij mee was. Ik kreeg steeds meer het gevoel dat zij alleen maar voorwenden dat ze goede mensen of goede moslims waren. Ik ontdekte dat er vaak gelogen werd en dat zij heel anders waren dan ze voorgaven te zijn. Zo begon ik steeds negatiever over de Islam te worden. Wat ik vooral haat in de Islam is dat een man alles met zijn vrouw kan doen wat hij wil en dat dit allemaal legaal is. Mijn vader sloeg mijn moeder bijvoorbeeld wanneer zij hem niet wilde gehoorzamen, want hij was de baas. Mannen zijn zo machtig en tonen geen respect voor vrouwen.
Ali Reza bleek heel anders te zijn. Zo mocht ik van hem studeren en mijn rijbewijs halen.
Na onze problemen in Iran kwam ik rond Kerstmis 2012 in Nederland aan. Ik was heel depressief en teleurgesteld. In Ter Apel had ik vrienden die christen waren en zij nodigden mij uit om met hun mee te gaan naar de kerk. Ik ging mee en iedereen daar verwelkomde mij heel hartelijk. Ze kenden mij niet, maar stelde gelijk vragen zoals: “Hoe gaat het ermee?” Er werd een Engels lied gezongen waarvan de tekst ongeveer was: je hoeft je geen zorgen te maken als Jezus bij je is. Jezus is altijd bij je, ook in je problemen. Na deze dienst merkte ik dat ik heel rustig was geworden, ik was helemaal veranderd. Het was een enorme opluchting waar ik erg van genoot.
Ik ging hierna vaker naar de kerk en ook naar bijbelstudies. Ik ging steeds meer zien dat Jezus echt de weg en het leven is. Ik ging met heel mijn hart geloven, want ik zag de verandering in mijn leven. Ik heb nu geen haat meer, ik probeer goed te zijn voor iedereen en niet te discrimineren. Als iemand mij slecht behandeld, vergeef ik hem want Jezus heeft mij ook vergeven.
Toen ik in het AZC in Leersum kwam, ben ik eerst naar de kerk in Amersfoort gegaan. Zij gaven echter geen bijbelstudies en daarom ben ik de bijbelstudies bij de Elim gemeente van meneer Gijs en meneer Ussefi gaan volgen op het AZC. Vanaf februari 2014 ben ik ook de samenkomsten van de Elim gemeente gaan bezoeken.
Ik vertel mijn dochter over Jezus en we bidden elke avond voor het slapen gaan samen. Als ze met andere christelijke kinderen samen is hoor ik haar wel eens over Jezus praten.
In Iran moest ik vaak iemand anders zijn dan ik was, maar nu ben ik aan het ontdekken wie ik echt ben, want nu ben ik vrij om te kiezen wie ik echt ben. Ik wil nu leven zoals Jezus het wil, maar ik moet nog veel leren.
Ik bid veel ’s morgens of ’s avonds, maar ook wel overdag. Ik houd vooral van het ‘Onze Vader’ en om erover na te denken wat dit voor mij betekent. Ik ben nu ontspannen en gelukkig. Ik weet dat Jezus een goed plan voor mijn leven heeft. Ik maak mij geen zorgen meer want ik ben in goede handen.

Sahar, mei 2014