Drie keer dezelfde droom

Na twee jaar van onderzoeken ben ik tot de overtuiging gekomen dat Jezus inderdaad de enige Verlosser is. In de dagen daarvoor had ik drie keer dezelfde droom gehad.

Ik was heel klein toen ik al van Jezus hield. Ik kende Hem niet, maar ik speelde wel met Armeense christelijke kinderen. Ik kon niet goed opschieten met moslim kinderen. Als spelletje tekende ik een kruis of verkleedde ik mij als non. Het was een onverklaarbaar gevoel. Op de basisschool waren veel Armeense christelijke kinderen. Een heel aantal van hen waren mijn vriendinnen. Ik vroeg hen van alles over hun christen zijn en over hoe zij leefden. Ik vergeleek hun leven met ons leven en zag veel verschil. Christelijke kinderen waren beter opgevoed, aardiger en netter. Ik verlangde steeds als hen te zijn. Na de basisschool kreeg ik een christelijke vriend. Van hem heb ik veel geleerd. Ik was bijna overtuigd van de waarheid van het christelijk geloof, maar ik had niet de kracht om de keuze te maken en christen te worden. Ik moest nog meer onderzoeken.

Na twee jaar van onderzoeken ben ik tot de overtuiging gekomen dat Jezus inderdaad de enige Verlosser is. In de dagen daarvoor had ik drie keer dezelfde droom gehad. Ik ging als non naar een grote kerk met een toren. Niet zoals de huizen waar we als huiskerk in Iran samenkwamen. Ik was aan het bidden in deze kerk. In de kerk was een gebrandschilderd glas met het portret van Jezus. Op een gegeven moment veranderde het gezicht van Jezus en zag ik mijzelf in het glas. De volgende dag droomde ik dit weer en de dag daarna opnieuw.
Ik heb met mijn voorganger gesproken over de doop. De doop is niet noodzakelijk zei hij. Het was voldoende dat ik met de Heilige Geest gedoopt was.

Wat is er veranderd na mijn bekering? Mijn karakter is veranderd. Ik voel nu steeds de aanwezigheid van God en ik maak mij geen zorgen meer. Voor mijn bekering discussieerde ik met moslims: ” waarom heb ik geen keuze om te kiezen wat ik wil geloven?” Vanaf mijn puberteit had ik een hekel aan de Islam. Alles moesten we onder dwang doen. Het was een dictatuur, er was geen vrijheid. De geestelijkheid in Iran zegt nu: ” De christelijke huiskerken zijn onze belangrijkste vijand, Israel komt op de tweede plaats.”

Omdat het voor moslims en ex-moslims verboden was om naar de Armeense kerk te gaan, kwamen we samen in een huiskerk. We waren wel steeds bang om gearresteerd te worden als we samenkwamen. Er stond altijd iemand van ons op de uitkijk om direct te waarschuwen als de geheime politie eraan kwam. Elke keer kwamen we op een andere plaats en op een andere tijd bij elkaar. Meestal met vijf of tien mensen. Onze totale groep was 15 tot 18 mensen groot.
Toen ik in Nederland kwam ben ik op 19-08-2012 in de gemeente Elim gedoopt. Dat heeft het voor mij helemaal compleet gemaakt.

Elham