Alleen Jezus kan ons bij God brengen

Het duurde ongeveer vijf maanden en toen was ik overtuigd dat ik graag deze weg wilde gaan. Het is niet makkelijk als je je hele leven anders hebt geleefd.

Ik ben opgegroeid in een serieus moslim gezin. Mijn vader was streng gelovig, maar mijn moeder was ruimer. Vader was de oudste zoon van de familie en er was veel respect voor hem. Ik was het 3^e  kind. Toen ik 9 jaar was moest ik beginnen met bidden. Elke morgen werden wij om 4 uur geroepen om te bidden. Alles was verplicht. Soms had ik mijn armen niet goed gewassen en stond ik daar zomaar. Soms bad ik ook niet mee, maar stond daar gewoon. Zo werd ik van God weggetrokken omdat alles verplicht was. Mijn eerste chador pastte niet, hij was te groot. Dat was niet leuk, ik schaamde mij. Ik dacht al snel dat ik zonder vader beter af was. Ik probeerde zo snel mogelijk op de universiteit te komen om minder onder de sociale controle van vader te zijn. Maar op de universiteit moest ik ook verplicht bidden. Als er geen controle was, deed ik het niet. Wel dacht ik dan dat God misschien boos op mij was. En als er haar onder mijn hoofddoek vandaan kwam, dacht ik dat God mij hierom zou oordelen bij het sterven. Als ik niet bad, was ik vang dat ik naar de hel zou gaan. Toen trouwde ik en de familie van mijn man was Turks, wel Islamitisch, maar meer vrij. Mijn chador mocht weg, maar de hoofddoek bleef wel natuurlijk. Ik bleef denken dat je als je iets kleins verkeerd doet, door God gestraft wordt. En als je ziekte of moeilijkheden had, zeiden mensen dat je iets verkeerds had gedaan.

In 2009 werd ik ziek, een vorm van ca die weinig voorkomt. Ik was steeds bezig met wat ik fout had gedaan en waarom God mij strafte. Twee keer ben ik geopereerd en drie keer heb ik chemo therapie gehad. Na 5 jaar zei de dokter dat ik nog een keer chemo moest krijgen. Die tijd was heel moeilijk. Ik moest drie dagen in het ziekenhuis blijven.

Op een dag was ik alleen thuis, ik had het erg moeilijk en ik ging buiten lopen. Ik kwam bij de supermarkt en daar zag ik een vrouw, de moeder van een klasgenootje van mijn dochter Aida. Ze vroeg me wat er aan de hand was, waarom ik zo bedroefd was. Ze zei, kom met me mee in de auto, dan gaan we samen bidden. Ik wist niet wat ze bedoelde. Wilde ze naar iemand gaan voor gebed? Ze zei, nee laten we samen bidden. Zij nam me mee naar haar huis en we hebben lang gepraat. Ik was jaloers op haar. Ik wilde ook graag zijn zoals zij. Zij had echt rust in haar leven. Ze pakte mijn hand en bad voor mij. Ze zei ‘ik breng Zohreh bij u’. Het was de eerste keer dat ik zoiets hoorde. Ik werd er ook echt rustig door. En ik bleef naar haar kijken. Ze had haar ogen dicht en bleef voor mij bidden. Ik kreeg meer rust en werd er heel licht van, ik voelde me 1 gram zwaar. Ik vroeg haar of ze christen was en ze zei: ja. Ik vroeg of ze geboren christen was of christen geworden? Ze zei dat ze eerst moslim was en nu christen. Toen ik thuis was wilde ik eigenlijk elke dag naar haar toe. Zo begonnen onze gesprekken samen over Jezus. Zij sprak met mij over de verschillen tussen Islam en christendom, maar ik wilde liever over de overeenkomsten spreken. Ik was altijd bang voor de hel. Mijn belangrijkste vraag was over de drie goden van christenen. Zij legde mij uit dat dit niet zo was. Ook legde ze mij uit dat Jezus al onze zonden aan het kruis op zich heeft genomen. Ze zei dat alle mensen sinds Adam en Eva zondaars zijn en dat God heilig is. Ze zei dat mensen alleen door Jezus bij God kunnen komen. Dat was voor mij heel belangrijk en dat ging ik in die maanden zelf ook geloven.

Het duurde ongeveer vijf maanden en toen was ik overtuigd dat ik graag deze weg wilde gaan. Het is niet makkelijk als je je hele leven anders hebt geleefd.

Ik had veel vragen. Toen zei mijn vriendin dat ze mij in contact kon brengen met iemand in Nederland die al mijn vragen zou kunnen beantwoorden. Zo kwam ik in contact met pastor Ussefi en volgde ik Skype bijbellessen bij hem. Hij heeft ook met mij gebeden. Dit gebeurde ongeveer een jaar geleden.

Het belangrijkste dat ik bij Jezus heb gevonden is dat wij zondaren zijn en dat alleen Jezus ons bij God kan brengen. Alleen Jezus kan zonden vergeven. God is heilig en wij kunnen niet zelf tot God komen. Alleen Jezus kan ons bij God brengen omdat hij onze zonden vergeeft.

Mijn bidden ging nadat ik christen was geworden helemaal veranderen. Ik hoorde in de lessen over ‘stille tijd’ houden. Zo ging ik nu voortaan ook bidden.

En als ik iets verkeerds gedaan heb, vraag ik om vergeving en wil ik het heel snel goed maken. Ik vind het belangrijk dat niemand boos op me is en dat de relatie met anderen goed is. Ik had altijd veel zorgen, maar nu veel minder.

Als ik nu iets lees of hoor vraag ik me af hoe dat in de bijbel is. Ik vind het belangrijk wat Bijbel zegt. Ik ben niet erg sterk, maar mijn angst is weg.

Z-M-P 27-02-2017