Het goud van de gastvrijheid

Gijs van den Brink, 2000

Specialisatie is in onze tijd het toverwoord. Unieke en speciale dingen bedenken en doen. De mogelijkheden lijken onbeperkt. Op het gebied van scholing, van beroepskeuze, maar ook van ontspanning, van sport etc. Elke wens lijkt vervuld te kunnen worden, het lijkt hier een paradijs of niet? Toch niet helemaal, want er is wel een voorwaarde: om het moderne paradijs te betreden moet je wel vooral en allereerst aan jezelf denken. Denken aan jouw toekomst, aan jouw zekerheid, jouw gezondheid, jouw ontwikkeling, jouw mogelijkheden tot promotie. ‘Normaal toch’, zegt de reclame. Zonde zegt God.

Deze houding heeft ook een verwoestend effect op het gebied van menselijke relaties. Hoe komt het toch dat mensen het vandaag zo moeilijk vinden met anderen om te gaan? Antwoord: omdat we minder met elkaar omgaan. In plaats daarvan ontwikkelt iedereen zijn of haar eigen leven en het ritme dat daarbij past. Is het gek dat twee van de drie huwelijken stranden binnen twee jaar! Is er ook een andere weg?

Jezus en de Bijbel tonen ons de weg. De weg terug naar het vinden van God en van elkaar! Want we zijn ook elkaar voor een groot deel kwijtgeraakt. Voor wie God en veel vrienden wil vinden, en voor wie wil mee bouwen aan een betere wereld, waarin Jezus regeert, wijst de Bijbel een weg. Die weg heeft veel richtingwijzers en verkeersborden. Eén ervan is de gastvrijheid.

Uiting van naastenliefde

In Rom 12:9-13 lezen we ‘heb lief zonder te doen alsof … houd veel van elkaar als broeders en zusters … ontvang vreemdelingen gastvrij.’ Gastvrijheid is een van de manieren om de naastenliefde in praktijk te brengen. En die naastenliefde wordt o.a. in praktijk gebracht door het gastvrij ontvangen van vreemdelingen. Een vreemdeling is iemand die je voordat je hem plotseling ontmoette nog niet kende. Dit kan zomaar gebeuren, in de supermarkt of bij het benzinestation. Hij of zij kan aardig of niet aardig zijn, vriendelijk of lastig. Je weet het niet, maar dat is ook niet het belangrijkste. Het gaat erom dat de ander een schepsel van God is en dat God verlangt dat ook deze mens een vriend van Hem wordt. En daarom zegt de Heer tegen ons: ontvang vreemdelingen gastvrij.

We hebben allemaal een oude natuur, de een betere, de ander een minder gemakkelijke. De oude natuur is er meestal een van mopperen en ontevredenheid. Daarom zegt de Bijbel ‘Weest gastvrij zonder morren’, zonder te mopperen. We weten wel dat we gastvrij moeten zijn, maar je doet het vaak met tegenzin. Maar als je verlangt om God te dienen en om door de Heilige Geest gebruikt te worden, wordt dit anders.

Genadegave van God

Wees gastvrij zonder te mopperen … stel uw gaven, zoals ieder die gekregen heeft, in elkaars dienst.(1Petr. 4:9-10) Petrus zegt dat de Heer ons een genadegave wil geven om Hem te dienen met gastvrijheid! Gastvrijheid betonen kan dus een geestelijke gave zijn, een charisma. En zoals alle gaven is ook deze gave bedoeld om Hem te dienen. God geeft deze gave aan hen die misschien van nature niet gastvrij zijn, maar wel verlangen het te zijn! Het is namelijk niet onze vriendelijkheid, maar die van de Heer, die we ontvangen en doorgeven. Want Petrus zegt in vers 11 ‘bewijst iemand een dienst, [zoals gastvrijheid,] laat het dan zijn uit kracht van God’. Wat een liefdevolle God hebben wij. Wat wij moeilijk vinden, doet Hij voor ons en in ons, zodat wij Hem kunnen dienen en tot Zijn eer kunnen leven. We hoeven alleen maar te verlangen en te vragen om deze gave van gastvrijheid!

Verbreiding van het Evangelie

Heeft u daar ooit bij stil gestaan, dat er een verband is tussen gastvrijheid en wereldevangelisatie? Wist u dat de eerste 150 jaar van onze jaartelling het gemeenteleven uitsluitend plaatsvond in particuliere huizen? Over huisgemeenten hebben wij u al vaker uitvoerig gesproken. Wist u dat er in de eerste eeuwen duizenden gezinnen waren in Israël, Syrië, Klein Azië, Griekenland, Italië en vele andere landen, die als pension functioneerden voor rondreizende predikers en evangelisten? Zij stelden hun huizen open voor diensten en andere activiteiten van de gemeente. Zij deden dit wekelijks meerdere malen en in Jeruzalem en omstreken zelfs dagelijks.

Wist u dat dit vandaag in landen als China en Vietnam nog zo is? Wist u dat in het Communistische Vietnam de christelijke gemeente, die in het geheim in huizen samenkomt een gigantische groei meemaakt. Dat er duizenden huisgemeenten zijn, dat er daar tienduizenden mensen tot geloof komen (en dat is alleen wat we weten) en dat er meer dan 2000 rondreizende evangelisten zijn?

U kunt in het NT in 3Joh.5-8 lezen, dat een zekere Gajus vreemdelingen in zijn huis heeft ontvangen, die ‘uitgegaan zijn ter wille van de Naam’, d.w.z. hij heeft voor hem onbekende rondreizende predikers ontvangen. Johannes prijst hem hiervoor, in het bijzonder omdat hij deze broeders niet kende, maar toch heeft geholpen. Hoe is dat bij ons?

Een ontmoeting met God

Als we dan nog niet genoeg gemotiveerd zijn, is er nog iets: gastvrijheid kan leiden tot een ontmoeting met God. In Hebr.13:1-2 lezen we ‘blijf uw medechristenen liefhebben, vergeet niet gastvrij te zijn. Want daardoor hebben sommigen zonder het te weten, engelen geherbergd.’ Dit overkwam Abraham, (Gen 18) en Lot (Gen 19).

Hoe kunnen ook wij niet verlangen naar een geestelijke ervaring, iets waardoor we weer duidelijk weten dat de Heer met ons is. Maar we moeten het omkeren. Niet zoals wij verlangen, maar zoals de Heer verlangt, zo zal het gebeuren. Er staat in Jacobus 4:8: ‘Nadert tot God, en Hij zal tot u naderen.’ Wij vragen vaak veel aan God, maar laten we beseffen dat Hij ook iets van óns vraagt.

© copyright 2000, drs Gijs van den Brink

Terug naar overzicht>>